Każdy rodzic marzy o tym, by jego pociecha była nie tylko dobrze wykształcona i zaradna, ale również oszczędna i rozsądna w sferze finansów. Nie jest jednak łatwo zrealizować taki scenariusz bez dużego zaangażowania i wysiłku edukacyjnego. Jak edukować finansowo malucha? O czym pamiętać wychowując oszczędne dziecko, a czego unikać?
Na wstępie warto postawić sprawę jasno: nie da się wyeliminować różnic w zdaniu między rodzicami. I choć jedna z najpowszechniejszych rad dotyczących wychowywania dziecka brzmi – musicie być zgodni – jej realizacja w którymś momencie zawsze kończy się fiaskiem. Czytaj dalej
Takie mamy czasy, trudne dla rodziców – widok zabawek atakuje nas niemal na każdym kroku, w sklepach uginają się pod nimi regały. Wystarczy wybrać się na zakupy, nawet te spożywcze do supermarketu, by – mijając dział z zabawkami – stwierdzić szybko: od dobrobytu można oszaleć.
Jak dobrze wybierać zabawki dla swojego dziecka? I jak na nich nie zbankrutować?
Troskliwa mama szczelnie zawiązująca szalik pod główką swojego malucha, wciskająca na jego uszy grubą czapę mimo względnie dobrej pogody. To chyba klasyk polskich przedszkoli, prawda? Nie bez ironii można zażartować, że do „problemów”, których polskie mamy boją się najbardziej, należą… wiatr, deszcz i niska temperatura. To zupełnie inaczej niż w Skandynawii!
Jak wychowywać i uczyć dziecko, by nie stłumić w nim naturalnej kreatywności i fantazji? O tym, że fantazja jest ważna, śpiewały niegdyś Fasolki. Mam jednak wrażenie, że ta trudna do zdefiniowania i zmierzenia wartość bywa na drodze edukacji raczej niedoceniana. Chcę, by Kaja mogła rozwijać swoją kreatywność do woli, bez ograniczeń. Dlatego zdecydowałam się zapisać ją do przedszkola z elementami pedagogiki waldorfskiej. O takim przedszkolu pierwszy raz usłyszałam będąc na studiach i do teraz pozostaję wierna jego idei.
Kaja uczy się pływać. Pierwszy raz na basen wybrałyśmy się, kiedy miała 4 miesiące. Bardzo płakała – głównie przez panujący tam hałas, na zajęcia zgłosiło się wiele chętnych. Nie zniechęciliśmy się jednak, tylko postanowiliśmy zmienić formułę nauki.
Chyba nikt nie ma wątpliwości, że ruch dla dzieci jest ważny. My niemal od początku staramy się dbać o rozwój fizyczny Kai, zapewniając jej różnorodne ruchowe atrakcje. W ten sposób trafił do nas jeździk (i hulajnoga w jednym) Scootandride Highwaykick. Kaja bawi się na nim codziennie.
Wbrew pytaniu postawionemu w tytule tego wpisu, myślę, że nie istnieje jedyna słuszna różnica wieku między dziećmi. Każde rozwiązanie ma zarówno swoje plusy, jak i minusy, a decyzja o kolejnej ciąży powinna być podejmowana zupełnie indywidualnie. Nie ma odgórnego wzoru. Istnieje natomiast kilka wskazówek z punktu widzenia rozwoju emocjonalnego dziecka. Jakich?
Które dziecko nie uwielbia lodów? Ja takiego nie znam. Kaja je pokochała tego lata i pomimo, że kończy się sezon na ten rodzaj przysmaków postanowiłam, że w naszej lodówce jeszcze przez kilka kolejnych miesięcy będą gościły takie przysmaki. Dla wszystkich smakoszów i osób, które chcą robić domowe lody samodzielnie, wspólnie ze specjalistą do spraw żywienia – Beatą Buchala (www.naturi.pl) stworzyłyśmy kilka prostych i zdrowych przepisów. Poznajcie je i delektujcie się – Wy i Wasze dzieci!
W okolicach pierwszych urodzin w zachowaniu dzieci pojawia się jakby coś nowego. U nas wydarzyło się to, gdy Kaja skończyła 15 miesięcy. Nagle stała się nami, rodzicami, znacznie bardziej zaabsorbowana. Obserwowaliśmy tę zmianę z ciekawością, czasem też ze zmęczeniem. Pewnie wielu rodziców tak ma. Warto się wtedy zastanowić: czy ten głód wzmożonej uwagi to powód do naszego zmartwienia?
W pewnym momencie można wręcz odnieść wrażenie, jakby nasza pociecha stała się szczególnie do nas „przylepiona”. Jakby nie potrafiła sama egzystować. Gdy odchodzę – płacze, marudzi, boi się. To czasem budzi frustrację. Trudno zająć się czymkolwiek innym, nawet prozaicznymi czynnościami, gdy maluch wymaga nieustannej uwagi, jakby ją „wymuszał”. Wyjątkowo łapczywie pragnie spędzać z nami każdą chwilę, dzielić się wszystkim, co się wokół niego dzieje. Mówi się czasem, że to nowy etap w życiu dziecka zwany okresem „Mama-Mama”. Wraz z nim u niejednej mamy, zupełnie naturalnie, mogą pojawić się wątpliwości. Czy nasze dziecko nie jest przypadkiem mniej samodzielne od innych dzieci? Zbyt „przylepne”? Płaczliwie? Może za bardzo je rozpuściłyśmy? Nic z tych rzeczy.
